Algoritmen worden ervan beschuldigd ons op te sluiten in een filterbubbel. Maar ik heb het zware gevoel dat ze ook een contentcreatiebubbel veroorzaken. Door bepaalde inhoud te benadrukken en populair te maken, moedigen ze sommige mensen aan om die inhoud te imiteren in de hoop succesvol te worden. Dit is een stap weg van de “old school” mechanismen van inhoudscreatie. In dit artikel deel ik 3 inhoudsformaten die de ongelukkige neiging hebben zich te vermenigvuldigen.
Men bevindt zich al snel in een filterbubbel die gevoed wordt door de imitatie van originele inhoud.
Ik ga graag op ontdekking op YouTube en ontdek nieuwe inhoud volgens de aanbevelingen van het algoritme. De concurrentie van Tik Tok en de opkomst van “Shorts” op YouTube (overigens vaak kopieën van Tik Tok-content) heeft het spel echt veranderd. Deze korte formaten zijn gemakkelijk te produceren en we zien “series” ontstaan waarbij de maker hetzelfde recept eindeloos reproduceert . Als dit formaat internetgebruikers aanspreekt, promoot het algoritme ze en maakt ze vindbaar voor andere makers die op hetzelfde succes uit zijn. We zien dan een wildgroei aan pure en eenvoudige imitaties, identieke reproducties van dezelfde “formule”.
Hier zijn 3 voorbeelden.
Als u maar 30 seconden heeft
- Tik Tok heeft een zeer kort en verslavend inhoudsformaat gepopulariseerd
- De algoritmen van Tik Tok en YouTube (Shorts) verspreiden dit soort inhoud op grote schaal
- De populairste inhoud wordt geïmiteerd. Aanbevelingen zijn daardoor onoverzichtelijk met soortgelijke inhoud.
- De dynamiek van het maken van inhoud wordt dus beïnvloed door de algoritmen en door het verwachte succes van dit soort inhoud. Dit volgt de wet van Goodhart.
Daniel Mac en zijn “Your car’s awesome, what do you do for a living?”
Daniel Mac (echte naam Daniel MacDonald) heeft naam gemaakt op Tik Tok met zijn video’s waarin hij bestuurders van luxewagens vraagt wat ze voor de kost doen (“What do you do for a living?”). Hij heeft nu 13,7 miljoen volgers op Tik Tok en 295,8 miljoen Likes op het netwerk. Hij is dankzij zijn succes zelf miljonair (Engelse site) geworden.
Het concept van de video’s is absoluut briljant omdat het onze natuurlijke nieuwsgierigheid bevredigt. Hoe verdienen de bestuurders van Ferrari’s, Lamborghini’s en Rolls-Royces hun geld? Deze fascinerende vraag kan eindeloos gesteld worden. Omdat luxewagens veel mensen intrigeren en tot de collectieve verbeelding behoren, is het publiek voor deze video’s erg groot.
Andere YouTubers begonnen vervolgens precies hetzelfde recept toe te passen en mensen met uiterlijke tekenen van rijkdom te vragen wat ze voor de kost doen. Het algoritme raadde het kanaal van @Aviyah Tamir aan, waar mensen met dure horloges dezelfde vraag te stellen. Het is eigenlijk best gênant om naar te kijken, omdat je kunt zien dat sommige mensen gewoon probeerden er onopvallend uit te zien.
Straatfotografie door David Guerrero
Het andere type inhoud dat aanslaat is dat van David Guerrero, een jonge fotograaf uit Austin, Texas, die een zeer originele manier heeft gevonden om zijn talenten te laten zien. Hij filmt zichzelf terwijl hij vraagt om foto’s te maken van mensen die hij op straat tegenkomt. Het patroon van zijn video’s is altijd hetzelfde:
- Hij benadert een vreemdeling op straat en vraagt of hij een portret mag maken
- Hij filmt zichzelf terwijl hij de foto maakt
- Hij retoucheert de foto’s en laat het eindresultaat zien (altijd zeer uitgebreid en indrukwekkend).
Dit resulteert in zeer korte (gemiddeld 40-50 seconden) en zeer verslavende video’s.
Zijn portrettengalerij op Tik Tok geeft een goed inzicht in zijn talent, dat hem een aanhang van meer dan 1,1 miljoen mensen op YouTube en 1,4 miljoen op Instagram heeft opgeleverd. Dit succes wordt nu nagevolgd door andere makers van inhoud die hetzelfde script toepassen.
Bezoek aan een appartement
Het derde inhoudsformaat is een bezoek aan een appartement. Net als in de vorige twee gevallen benadert de content creator een vreemde op straat en vraagt hem/haar hoeveel zijn/haar huur is. Zodra de huurprijs bekend is, vraagt de persoon om de flat te bezichtigen.
Caleb Simpson was de eerste die dit formaat populair maakte en de privacy van New Yorkers vrijmoedig betrad. Net als bij andere makers werd zijn inhoudelijke idee geboren uit de beslotenheid (Engelse site) van zijn huis. Net als in de andere voorbeelden die we hebben gegeven, zijn de video’s altijd erg kort en volgen ze hetzelfde patroon:
- Een vreemdeling op straat ontmoeten
- Caleb vraagt om diens flat te bezoeken
- Bezoek aan de flat
Sommige “Shorts” zijn zelfs video’s op zich geworden (zie hieronder).
Calebs succes is razendsnel, met bijna 2 miljoen volgers op YouTube. Dit heeft uiteraard mensen jaloers gemaakt en er zijn hier en daar formaten gaan verschijnen die in alle opzichten op elkaar lijken. @lecureuilmusic heeft het schema gerepliceerd in Parijs (zie screenshots hieronder).
Conclusie
ConclusieHet bijzondere van sociale netwerken is dat ze het gemakkelijk maken om inhoud te maken en te verspreiden. Het is waarschijnlijk nog nooit zo eenvoudig geweest om ideeën te testen en jezelf bekend te maken. De aanbevelingsalgoritmen van de verschillende platforms zijn echter nog steeds oncontroleerbaar en het succes hangt ook af van geluk.
Het behouden van het auteurschap van een succesvol inhoudsrecept is net zo vluchtig geworden als het succes zelf.
De blootstelling van deze inhoud aan het grootste aantal mensen geeft aanleiding tot roepingen. Algoritmen inspireren indirect tot het ontstaan en verschijnen van klonen. Het auteurschap van een succesvol inhoudsrecept is even vluchtig geworden als het succes zelf. Enerzijds lijkt het tempo van creëren steeds hoger te worden, maar anderzijds is er ook een zekere “opmaak” van ideeën. Als innovatie altijd het resultaat is van een ‘mix’ van eerdere ideeën, wat ik zorgwekkend vind is deze neiging om recepten tot het uiterste te gebruiken zonder ze opnieuw uit te vinden. We zitten letterlijk in de copy/paste business. En het ergste is dat het algoritme ook kopieën aanbeveelt. Je bevindt je al snel in een luchtbel van filters die gevoed worden door de imitatie van originele inhoud.
Dus wat betreft de hoeveelheid inhoud die elk jaar gecreëerd wordt, is de diversiteit natuurlijk nog altijd enorm en ik maak me geen zorgen over de creatie. Zoals filterbubbels niet echt bestaan, geloof ik niet in het ontstaan van een inhoudsbubbel. Ik maak me veel meer zorgen dat algoritmen de recepten voor het maken van inhoud zullen beïnvloeden en dat we steeds meer korte, sensationele inhoud zullen zien, bedoeld om steeds minder aandacht te trekken. Dit alles kan alleen maar leiden tot afwijkingen en ongeluk, zoals we al vaak hebben gezien wanneer influencers ten koste van alles buzz proberen te creëren.
Posted in Recherche.
