6 november 2017 1266 woorden, 6 min. gelezen

Gedragseconomie: rol van politieke en religieuze opvattingen

Door Pierre-Nicolas Schwab Gepromoveerd in marketing, directeur van IntoTheMinds
Zonder simplistisch te willen zijn, kan redelijkerwijze worden gesteld dat een doel van gedragseconomie is de irrationaliteit van bepaalde consumentengedragingen te tonen. In die zin is dit in tegenspraak met de veronderstelling van rationaliteit die in de klassieke economie wordt […]

Zonder simplistisch te willen zijn, kan redelijkerwijze worden gesteld dat een doel van gedragseconomie is de irrationaliteit van bepaalde consumentengedragingen te tonen. In die zin is dit in tegenspraak met de veronderstelling van rationaliteit die in de klassieke economie wordt gevolgd. Zo ontstond bijvoorbeeld de huidige stroming van nudging (bekijk dit en dit voorbeeld).

In het artikel van vandaag willen we graag de resultaten bespreken van een wetenschappelijke studie van Dan Kahan (Engels), een van de meest verbazingwekkende van de laatste tijd (zie de volledige studie hier (Engels)). Deze studie werd door George Lowenstein aangehaald in zijn inaugurele toespraak op de RecSys 2017 conferentie.

Laat me eerst het belang benadrukken van de resultaten die u hieronder zult ontdekken. Het artikel van Kahan is inderdaad een van de meest opwindende onderzoeken die ik de afgelopen tien jaar heb gelezen. De resultaten zijn cruciaal voor de toekomst van onze planeet, de elegante demonstratie en het geheel blijft voor iedereen toegankelijk. Ik vond het belangrijk om er een goed gedocumenteerd artikel aan te wijden. Veel plezier met het lezen ervan.

De wetenschap van de communicatie over wetenschappelijke resultaten

Hoe communiceren over wetenschap? Hoe begrijpen onze burgers de wetenschappelijke resultaten en hoe beïnvloedt dit hun inzicht in de grote uitdagingen waar onze planeet voor staat? Dit is het centrale thema van het artikel van Kahan, dat op briljante wijze laat zien dat de assimilatie van de grote wetenschappelijke vakken door onze medemensen niet alleen afhankelijk is van hun intelligentie.

45% van de Amerikanen gelooft niet in de evolutie en 48% niet in de opwarming van de aarde

Hoe is het mogelijk dat zoveel Amerikanen nog steeds niet geloven in theorieën die zo breed gedragen worden? Zoals Kahan opmerkt, bleek uit de studie van Cook et al. (2013) dat 97,1% van de 12.000 artikelen in tijdschriften de theorie bevestigden dat de mens opwarming van de aarde veroorzaakt.

Kahan schrijft dat dit “de meest spectaculaire wetenschappelijke communicatiestoring van onze tijd” is.

Een schaal voor het meten van intelligentie

Om meer te weten te komen over wat zoveel mensen ertoe zou kunnen brengen om niet te geloven in goed gedocumenteerde theorieën als klimaatverandering en opwarming van de aarde, heeft Kahan de waarschijnlijkheid gemeten om vragen met betrekking tot dit thema correct te beantwoorden volgens de “wetenschappelijke intelligentie” van de respondent. Hieronder vindt u de resultaten.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat hoe hoger het OSI, hoe groter de kans op een correct antwoord. Sommige vragen wijzen echter op een asymmetrische verdeling, d. w. z. de moeilijkheidsgraad van de vraag vereist een hogere OSI (zie bijvoorbeeld de vraag over de waarschijnlijkheid dat een vrouw die positief testte bij een routinematige mammografie kanker zal krijgen).

Hoe verschilt de kans op een correct antwoord op basis van overtuigingen?

Om een ander licht te werpen op zijn resultaten heeft Kahan ze opnieuw onderzocht, rekening houdend met de geloofsovertuigingen van elk van hen.

De resultaten laten geen significante verschillen zien, behalve voor de evolutievraag. Zoals Kahan opmerkt:

“De kans op het geven van het juiste antwoord neemt niet toe wanneer individuen een hogere graad van wetenschappelijk inzicht tonen, integendeel, het neigt om licht te verminderen, wat suggereert dat gelovige personen die een hoge OSI-index vertonen, nog meer kans lopen om zich te vergissen.”

Dit bewijst echter niet dat er een correlatie bestaat tussen het quotiënt van wetenschappelijke intelligentie en religieuze overtuigingen. Aan de andere kant maakt dit deze kwestie totaal ongeldig als een geldige maatstaf voor het wetenschappelijke intelligentiequotiënt in de wereldbevolking.

Hoe wetenschappelijke intelligentie scheiden van niet-wetenschappelijke overtuigingen

Kahan bewijst dan in een eenvoudig en bijzonder elegant experiment dat het antwoord op de bovenstaande vraag alleen te danken is aan de religieuze gehoorzaamheid van de respondenten. Wetenschappelijke intelligentie speelt daarin geen enkele rol. Door 6 woorden toe te voegen aan de eerste vraag slaagt hij erin om de aspecten uit intelligentie zijn en die uit geloofsovertuiging volledig van elkaar te scheiden. De vraag wordt “Volgens de evolutietheorie zijn de mensen, zoals we ze vandaag kennen, ontstaan uit vroegere diersoorten”.

Zoals u kunt zien in de grafiek rechts, zijn de verschillen die we eerder hebben gezien bijna verdwenen.

De opwarming van de aarde en politieke opvattingen gaan niet goed samen

Dit is misschien wel het meest interessante deel van de studie (alleszins dat mij het meeste aansprak)

Kahan herhaalt zijn ervaring door de politieke opvattingen van zijn onderdanen te controleren en vraagt hen naar de relatie tussen aardopwarming en menselijke activiteit.

Zoals u kunt zien, is er opnieuw een zeer zichtbare neerwaartse trend onder Republikeinen met de hoogste OSI. De kans is groter dat deze laatsten de hypothese weerleggen dat de opwarming van de aarde veroorzaakt wordt door menselijke activiteiten. Het is irrationeel, maar volledig reëel.

Kahan besluit met deze verhelderende woorden:

Degenen wier culturele verplichtingen hen ertoe verplichten belangstelling te tonen voor klimaatverandering worden des te gevoeliger naarmate hun wetenschappelijke kennisniveau toeneemt. Degenen die zich door hun verplichtingen ertoe aangezet worden zich minder bezorgd te voelen, worden nog sceptischer. In plaats van de kans op een consensus over een door menselijke activiteit veroorzaakte opwarming van de aarde te vergroten, wordt een beter wetenschappelijk inzicht dan een betrouwbare indicatie van de persoonlijkheid van het individu en zijn gehoorzaamheid.

De rol van onderwijs in het tegengaan van overtuigingen die de waarheid verdraaien

Deze hele studie, hoe briljant ook, zou nutteloos zijn als de kwestie niet met een oplossing voor het probleem zou worden aangepakt. De vraag is hoe we onze medeburgers beter kunnen voorlichten om te voorkomen dat misvattingen zich in de samenleving verspreiden.

Religies zijn fenomenen over de eeuwen heen. “Het is onwaarschijnlijk dat studenten die zeer religieus zijn na het volgen van een cursus over dit onderwerp hun gedachten over evolutie zouden veranderen”, schrijft Kahan opnieuw. De oplossing die hij voorstelt is dus van een andere orde:

De belangrijkste doelstellingen van de cursus moeten niet zijn om studenten ervan te overtuigen dat de ene gehoorzaamheid of theorie beter is dan de andere, maar om studenten te helpen (a) beter te begrijpen hoe wetenschappers concurrerende hypothesen, voorspelde effecten en de elementen die gebruikt worden om deze theorie te valideren, en (b) vaardigheden te verwerven die hen in staat stellen om wetenschappelijk te redeneren – een redeneermodel dat essentieel is voor leren en kritisch denken.

Conclusie: Kritisch denken zal ons redden

Kritisch denken is dan ook essentieel om de effecten van overtuigingen, of ze nu van religieuze, politieke… aard zijn.

Het is absoluut niet nuttig om massaal te communiceren over de resultaten van wetenschappelijke studies. Zoals Kahan laat zien, heeft de publieksvermelding van belangrijke wetenschappelijke studies waaruit blijkt dat de opwarming van de aarde in het algemeen wordt aangetoond, niet geholpen om de meningen te veranderen. Zoals u kunt zien, zijn er tussen 2003 en 2013 meer wetenschappelijke studies gepubliceerd waaruit blijkt dat de opwarming van de aarde door de mens werd veroorzaakt, hoe minder de Amerikanen erin geloofden.

Deze conclusie, hoewel zeer frustrerend, geeft echter ook veel hoop dat ik mijn medeburgers kan informeren over onderwerpen die nog steeds buiten de controle van kant-en-klare overtuigingen vallen: kunstmatige intelligentie, Big Data en algoritmen. Zoals ik in een ander artikel op deze blog heb uitgelegd, nodigde ik in mijn slottoespraak op de Algemene Vergadering van de Eurovisie Academy de leden (televisies en publieke radiostations) uit om hun krachten te bundelen zodat er een pan-Europees initiatief kan worden opgezet, zodat onze burgers de kans krijgen om iets over deze onderwerpen te weten te komen en hun eigen mening te vormen. Gezien het belang van kritisch redeneren lijkt het voor de hand liggend dat hiermee in het voorgestelde onderwijsplan rekening moet worden gehouden.



Posted in Onderzoek.

Plaats uw mening

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *