SIAL is een niet te missen evenement voor alle professionals die geïnteresseerd zijn in voedseltrends (zie ons verslag over de megatrend van plantaardig vlees). In 2022 was ik bijzonder verbaasd over de evolutie van de marketing van levensmiddelen. De inflatie zit niet meer alleen in onze portemonnee, maar ook in wat op de verpakking staat. Het is heel eenvoudig, ik had de indruk dat de marketeers het woord aan elkaar hadden doorgegeven om de “-vrij”-etiketten te laten floreren: glutenvrij, vleesvrij, visvrij, lactosevrij... De lijst is lang.
In dit artikel werp ik een kleine blik op de “-vrij”-trend en breng ik enkele nuances aan die hopelijk levens redden.
Cijfers: consumenten zijn zich steeds meer bewust van wat ze eten
- Slechts 38% van de consumenten zegt geen dieet te volgen of geen voedselvoorkeuren te hebben
- 28% verklaart zich flexitariër
- 5% van de consumenten verklaart zichzelf veganistisch
- 5% van de consumenten geeft de voorkeur aan lactosevrije voeding
- Het glutenvrije dieet wordt gevolgd door 4% van de consumenten
- 2% van de consumenten kiest voor fructosevrije producten
- 2 % van de consumenten geeft de voorkeur aan histaminevrije levensmiddelen
2018-2022: de bocht van 180 graden in voedselmarketing
Het paradoxale is dat we in 4 jaar tijd zijn gegaan van een marketing die kenmerken claimde naar een marketing die de afwezigheid van bepaalde ingrediënten claimt. In 2018 was er een duidelijke trend in die richting, die van de superfoods. Normaal voedsel kreeg speciale eigenschappen door middel van “superingrediënten”. De waarde van het product werd vervolgens gemeten door de toevoeging van externe moleculen om het begeerlijker te maken.
Pasta met gember en kurkuma (tegen kanker) bij Molino Spadoni, ketchupvervanger met vitamine C bij Fruta, chocola met Inca Inchi: alles was een voorwendsel om een beetje extra toe te voegen om de gezondheid van de consument te verbeteren.
In 2022 is het dogma “extra” doorbroken. Voortaan moet u “minder” benadrukken om heilig over te komen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende vermeldingen die wij zijn tegengekomen:
- nitrietvrij
- glutenvrij
- zonder palmolie
- geen palmolie uit ontbossing
- GMO-vrij
- antibioticavrij
- suikervrij
- lactosevrij
- eivrij
- vleesvrij
- zonder zout
Voedsel op zoek naar zuiverheid … relatief
Men zou kunnen denken dat de wildgroei van “-vrij”-claims op voedselverpakkingen een wens is om terug te keren naar eenvoudige producten. Hoewel deze kortere weg in de hoofden van de consumenten werkt, is hij niet 100% nauwkeurig.
Sommige ingrediënten zijn inderdaad slecht voor de gezondheid
Sommige van de toegevoegde ingrediënten doen geen goed. De nitrieten in ham zijn er alleen om het een roze kleur te geven. Maar nitrieten zijn ook waarschijnlijke kankerverwekkende stoffen, waardoor ze tegenwoordig door de bevolking in vraag worden gesteld. De industrie heeft geen andere keuze dan zich aan te passen.
Dit geldt ook voor Nutella, waarvan de laatste reclamecampagne zich beroemt op het gebruik van palmolie die niet afkomstig is van ontbossing. Daarbij wordt vergeten dat palmolie ook gevolgen heeft voor onze gezondheid, wat de creatie van concurrerende producten rechtvaardigt. Rigoni heeft met zijn Nocciolata al 7,2% van de Franse markt veroverd (tegenover 9,2% voor Nutella, dat terrein verliest).
Maar hoe zit het met ingrediënten die om louter marketingredenen worden verwijderd?
Dit is niet het geval bij uitspraken die geen ander doel hebben dan het volgen van een marketingtrend. Wat gluten betreft, is slechts 1% van de bevolking intolerant, maar “glutenvrij” is een trend geworden.
Voor sommige producten, vooral namaakvlees en -vis, zijn de voordelen relatief. Zoals ik in dit artikel al zei, gaat de afschaffing van dierlijke eiwitten ten koste van de ultraverwerking van voedsel. Nepvlees, nepspek, nepvis, zijn producten die in een laboratorium worden gereconstitueerd om ze het uiterlijk en de smaak van het origineel te geven. De onderstaande video geeft u een overzicht van het maken van veggie steaks.
Enkele afsluitende woorden
Het heeft geen zin om te twijfelen: hoe eenvoudiger het voedsel, hoe beter het is voor uw gezondheid. Met andere woorden, hoe minder bewerkt, hoe kleiner het risico voor de consument. Deze zoektocht naar “zuiverheid” en eenvoud, gekoppeld aan de groeiende populariteit van het flexitarisme (28% van de consumenten), verklaart ongetwijfeld de toename van het aantal “-vrij”-etiketten op verpakkingen.
Alles is nu verdacht. Alles moet worden geëlimineerd, met het risico dat dit leidt tot de tegenovergestelde overdaad: de ultraverwerking die nodig is om dierlijke eiwitten te elimineren. Deze ultraverwerking is de prijs die moet worden betaald opdat de consument zijn referenties kan behouden. Het is een beetje zoals in de film “The Matrix” wanneer Cypher de illusie wil houden dat hij een biefstuk eet terwijl hij weet dat die niet bestaat. Wanneer komt er een product dat beweert “smaakvrij” te zijn?
Posted in Marketing.
