18 mei 2018 742 woorden, 3 min. gelezen

Het belang van datasoevereiniteit bij klantenkennis

Door Pierre-Nicolas Schwab Gepromoveerd in marketing, directeur van IntoTheMinds
In de keynote die ik begin mei aan de RTBF gaf sprak ik voor het eerst over “soevereiniteit” in data. Dankzij dit nieuwe concept kon ik de verplichting om een persoonlijk account aan te maken om toegang te krijgen tot […]

In de keynote die ik begin mei aan de RTBF gaf sprak ik voor het eerst over “soevereiniteit” in data. Dankzij dit nieuwe concept kon ik de verplichting om een persoonlijk account aan te maken om toegang te krijgen tot inhoud uitleggen en rechtvaardigen (een systeem dat al op grote schaal wordt toegepast door particuliere omroepen en de perssector).

In de functie van vandaag wil ik graag terugkomen op mijn concept van “soevereiniteit” van gegevens en de gevolgen daarvan voor bedrijven in alle sectoren.

75% van het internetverkeer vastgelegd door Facebook en Google

In zijn inmiddels beroemde artikel “The web began dying in 2014, here’s how” (Engels) toont André Staltz dat het meeste internetverkeer door de ecosystemen van Facebook en Google gaat.

Met andere woorden, 75% van het internetverkeer wordt door deze twee ecosystemen opgeslokt, waardoor er slechts 25% overblijft voor “directe” toegang tot websites.

Voor mijn website bijvoorbeeld kom 90% van het verkeer van organisch zoeken, dus slechts ongeveer tien procent via directe toegang. Als Google zijn regels verandert, zal mijn blog onzichtbaar, onvindbaar zijn en mijn inspanningen van de afgelopen 10 jaar niets waard zijn.

Google wijzigt en implementeert elk jaar nieuwe versies van zijn algoritme. Hoewel de meeste ervan klein zijn, brengen sommige versies grote veranderingen met zich mee en hebben ze invloed op het websiteverkeer wereldwijd. Panda, gelanceerd in 2015, had zijn gloriemoment toen het verkeer op sommige sites zwaar werd getroffen (Engels) (zie het voorbeeld van de “hubpagina’s” hier).

Facebook wisselt ook regelmatig van algoritme. Niet alleen de algoritmen worden mee veranderd, maar ook de spelregels worden grondig gewijzigd (Engels), wat zeer schadelijke gevolgen kan hebben voor sommige bedrijven. Forbes magazine bracht een lijst van de mediasites die het zwaarst zijn getroffen uit (Engels), sommige verliezen tot 50% van hun verkeer (zoals Vice.com). De website LittleThings moest zelfs zijn deuren sluiten en 100 mensen ontslaan nadat Facebook in 2018 zijn algoritme had veranderd.

Het begrip gegevenssoevereiniteit

Met dergelijke voorbeelden in het achterhoofd moet elke website-eigenaar de noodzaak van “gegevenssoevereiniteit” begrijpen. Het is essentieel om te weten wie er uw site bezoekt en om u direct tot deze bezoekers te kunnen richten. Het verkrijgen van hun e-mailadres is essentieel voor dit doel, wat op verschillende manieren kan worden gedaan: verplichte account aanmaken voor bedrijven die inhoud, nieuwsbrieven, wedstrijden …

Hoe praat u met uw klanten?

Want als u iemand wilt bellen, kiest u toch direct het telefoonnummer van die persoon? U vraagt toch niet telkens een telefoonboek op. Waarom zou het anders zijn voor websites?

Wanneer u Google gebruikt, is het alsof u een telefoonboek gebruikt. U bent op zoek naar iemand, maar weet niet hoe die persoon te bereiken. Maar als u eenmaal contact met hem hebt opgenomen en met hem hebt uitgewisseld, zou het logisch zijn dat u zijn telefoonnummer opslaat om hem de volgende keer direct te bellen (op het internet wordt dit een “bladwijzer” of “favoriet” genoemd).

Helaas is het gebruik van deze bladwijzers in vrije val als het gemakkelijker is geworden om google te gebruiken dan een bladwijzer. Ik kon hier geen formeel bewijs van vinden, maar mijn hypothese is dat de “bladwijzer”-functionaliteit van browsers steeds minder wordt gebruikt. Google en Facebook zijn gateways van het web geworden, waardoor de toegang tot het web afhankelijk is van hun goodwill.

Hoe kan gegevenssoevereiniteit worden bereikt?

Datasoevereiniteit is een langdurig proces, waarvan de eerste steen gelegd kan worden via Facebook of Google. U moet

  1. een retentiestrategie ontwerpen om gebruikers op uw website, mobiele applicatie, enz. te houden…
  2. een relatie met uw bezoekers aangaan dankzij gepersonaliseerde berichten (aanbevolen inhoud, gepersonaliseerde meldingen, …) en zo hun loyaliteit te ontwikkelen
  3. een manier vinden om rechtstreeks contact met hen op te nemen (e-mailadres, telefoonnummer, persoonlijke account, …)
  4. hen rechtstreeks gepersonaliseerde inhoud aanbieden die hen zal aanmoedigen om naar uw site of mobiele app terug te keren

Ik herinner me een zelfverklaarde internetgoeroe die een paar jaar geleden zei dat sociale media de toekomst waren en dat websites dood waren. Internet is het speelterrein geworden van monopolistische bedrijven en in deze situatie is de toekomst inderdaad nogal somber. Maar de sociale netwerken die hij promootte zijn de essentie van waar we ons van moeten onderscheiden omdat ze geen ruimte laten voor direct contact met gebruikers (behalve tegen betaling). Is dit een perspectief voor de toekomst?

Meer dan ooit moeten website-eigenaren zich richten op het produceren van kwalitatief hoogwaardige content die aantrekkelijk genoeg is om live-gebruikers te behouden en een ontsnapping te bieden aan de afhankelijkheid van Google en Facebook.

Afbeelding: shutterstock



Posted in Marketing.

Plaats uw mening

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *