De telematische ontvangers, ook smartboxes genoemd, zijn toestellen die in een wagen worden geïnstalleerd om het rijgedrag van de chauffeur te controleren (snelheid, optrekken, snelheid minderen, …). Ze worden steeds meer gebruikt door verzekeringsmaatschappijen om een zogezegde « pay-as-you-drive » offerte aan te bieden waarin uw rijgedrag de prijs van uw polis bepaalt. Een dergelijk tariefaanbod kan interessant zijn voor jonge chauffeurs die over het algemeen hoge verzekeringsbijdragen moeten betalen.
Jonge bestuurders zijn het slachtoffer van hun leeftijd
De statistieken zijn duidelijk: 25% van de ongevallen zijn te wijten aan jonge chauffeurs. Dat is een objectieve vaststelling, op veel markten, die de ongewoon ongunstige tarieven voor de jongeren verklaart. Toch hebben ze objectief bekeken niet allemaal hetzelfde risiconiveau.
Van mobiele toepassingen tot telematische ontvangers
Er zijn twee technologieën op de markt om het rijgedrag te meten: de mobiele toepassing en de telematische ontvanger. De mobiele toepassingen zijn populair bij budget verzekeringsmaatschappijen, maar niet alleen daar. Axa Belgium heeft bijvoorbeeld haar mobiele toepassing eind februari gelanceerd. De telematische ontvangers van hun kant behoren doorgaans bij verzekeringen die de ambitie hebben om iets te doen met de verzamelde data.
De reden van dit verschil is simpel: de nauwkeurigheid. De nauwkeurigheid van de mobiele toepassingen is erg beperkt door de nauwkeurigheid van smartphones zelf (GPS, snelheidsmeter) en is doorgaans niet goed genoeg. Een verschil van enkele meter kan een groot verschil maken bij de reconstitutie van een ongeval. De telematische ontvangers, geleverd en beheerd door derde bedrijven zoals Octo Technologies (Engels), zijn zeer nauwkeurig en speciaal ontworpen om te beantwoorden aan de doelstellingen van de verzekeringsmaatschappijen.
Kortom, de mobiele toepassingen zijn meer een marketinginstrument dan een echt analysetoestel.
Culturele verschillen
In België heeft AG Insurance een eerste kleinschalige test met medewerkers gedaan. We weten nog niet of deze test zal worden ontwikkeld op grote schaal. De zwarte dozen hebben inderdaad te maken met een aanvaardingsprobleem in België en andere landen waar ze als intrusief worden beschouwd. Bovendien speelt ook de marktstructuur een rol bij de aanvaarding van het toestel. In België bijvoorbeeld loopt 60% van de verzekeringsmarkt via makelaars: in Frankrijk loopt 50% van de markt via “mutualiteiten” wat een enorme onderhandelingsmacht geeft.
Door het gebrek aan een directe relatie wordt het voor een verzekeringsmaatschappij moeilijk om de smartbox voor aan haar klanten verplicht te maken, want die laatsten vormen geen voldoende financiële stimulans.
De situatie is heel anders in de Verenigde Staten en Italië. Met 4 miljoen zwarte dozen kan Italië het meest uitgeruste land genoemd worden en dat heeft een culturele reden: fraude! Het risico op fraude bracht verzekeringsmaatschappijen ertoe om de prijzen zodanig te verhogen dat de zwarte doos het enige middel was om burgerlijke verantwoordelijkheid tegen een aanvaardbare prijs te betalen.
Besluit
Wij denken dat de mobiele applicaties die sommige verzekeringsmaatschappijen gebruiken om het rijgedrag van chauffeurs te controleren meer dienen als marketing- et communicatiestrategie dan als een strategie voor tarieven en Big Data.
De verzekeringsmaatschappijen die het analytische ernstig nemen kiezen voor telematische ontvangers. Maar die vormen door hun als dusdanig aangevoelde intrusieve karakter een uitdaging voor de aanvaarding ervan in de meeste landen. Bovendien toont recent onderzoek aan dat de aanwezigheid van een zwarte doos geen variabele is die een onfeilbare voorspelling kan geven van het risico van een klant. Er zijn dus nog andere toestellen nodig om gegevens te verzamelen en het risicovoorspellingsmodel te verrijken.
Posted in Data et IT, Innovation, Marketing.
