12 maart 2021 384 woorden, 2 min. gelezen

Covid-19: waarom ik geen afhaalmaaltijden bestelde

Door Pierre-Nicolas Schwab Gepromoveerd in marketing, directeur van IntoTheMinds
De restaurantsector is ongetwijfeld een van de zwaarst getroffen sectoren door de coronacris. Tussen beperkingsmaatregelen en opgelegde sluitingen, was de enige ontsnappingsroute take-away. Toch heeft maar 5% van de restaurants het systeem van afhaalmaaltijden, die als wondermiddel werden voorgesteld, overgenomen. […]

De restaurantsector is ongetwijfeld een van de zwaarst getroffen sectoren door de coronacris. Tussen beperkingsmaatregelen en opgelegde sluitingen, was de enige ontsnappingsroute take-away. Toch heeft maar 5% van de restaurants het systeem van afhaalmaaltijden, die als wondermiddel werden voorgesteld, overgenomen.

Ondanks het feit dat ik dicht bij veel horecazaken woon, heb ik in de afgelopen 12 maanden niet één keer een afhaalmaaltijd besteld.

Waarom niet? Omdat het plezier ontbrak.

3 argumenten die aantonen dat take-away niet winstgevend is

  • slechts 5% van de restaurants bood afhaalmaaltijden aan: als het zo winstgevend was, waarom ging de andere 95% dan niet? Omdat de vaste kosten hoog zijn, zelfs bij take-away!
  • 25%: de commissie van de leveringsplatforms. Als je de brutowinsten van de horeca kent, is 25% geven hetzelfde als verlies maken.
  • Omdat de meest winstgevende producten (drank) niet worden verkocht bij afhaalmaaltijden. In restaurants wordt winst gemaakt op de “bijgerechten”: wijn, champagne, drankjes. In take-away worden deze erg winstgevende producten niet verkocht.

Naar een restaurant gaan is een sociale beleving, een bevoorrecht moment waarvan wij genieten (letterlijk en figuurlijk). De take-away is de antithese van gedeeld plezier. Alles wordt tegelijk geleverd, er is geen wachttijd tussen de gangen door om van de aanwezigheid van anderen te genieten.

Ik durf te stellen dat wachten in restaurants een essentieel onderdeel uitmaakt van de klantenervaring. De “stille momenten” zijn even belangrijk als de momenten van het eten. Opnieuw spreken met elkaar, zich ontspannen, eenvoudige genoegens delen, het maakt volgens mij allemaal deel uit van het plezier (zolang het wachten niet te lang duurt natuurlijk 🙂

Naast het eten zelf, plaatst het restaurant ons dus in een omgeving die bevorderlijk is voor een ervaring.

Take-away hoort voor mij niet bij zo’n moment van delen. Take-away is het zoeken naar een oplossing voor een probleem: het opnemen van calorieën in een minimum van tijd.

In het restaurant is er een verondersteld aandeel van inefficiëntie. Eigenlijk brengen we daar meer tijd door dan nodig is. En laat dat nu de toegevoegde waarde zijn.

Dus voor mij geen afhaalmaaltijden. Ik zal een orgie van restaurants houden als ze weer open gaan. Maar op dit moment ben ik op dieet.

Besluit

Uit eten gaan is een beleving. Take-away bestellen is dat niet.

Uit eten gaan impliceert een relationele dimensie. Take-away is niet meer dan een transactie.



Posted in Marketing.

Plaats uw mening

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *