7 januari 2019 1466 woorden, 6 min. gelezen

Reflecties over de toekomst: deze 3 factoren garanderen uw tewerkstelling

Door Pierre-Nicolas Schwab Gepromoveerd in marketing, directeur van IntoTheMinds
Eind 2018 nam ik even de tijd om stil te staan bij en na te denken over hoe 2019 en de jaren daarna eruit zullen zien. De kerstperiode lijkt mij de enige jaarlijkse rustperiode om een beetje vooruit te kijken, […]

Eind 2018 nam ik even de tijd om stil te staan bij en na te denken over hoe 2019 en de jaren daarna eruit zullen zien. De kerstperiode lijkt mij de enige jaarlijkse rustperiode om een beetje vooruit te kijken, om na te denken over en stil te staan bij de toekomst; de toekomst van de markten en die van de bedrijven natuurlijk, maar ook die van de bedrijven die deel uitmaken van dit commerciële ecosysteem waarvan de fundamenten volgens mij steeds minder solide worden. Het zal u niet ontgaan zijn dat het tempo van de bedrijven versnelt en daarmee de druk op managers en werknemers toeneemt. Productiviteit en het zogenaamde “kortetermijndenken” zijn onlosmakelijk verbonden geraakt met de race naar prestaties, die enerzijds gekenmerkt wordt door een ongekende volatiliteit van de markten en anderzijds door een veralgemeende beweging van mensen naar een versnippering van hun taken. De enorme toename van mobiele apparaten, hyperconnectiviteit, maakt van de mens een slaaf die er graag van overtuigd blijft dat de parallellisering van zijn taken hem in staat zal stellen om het door het bedrijf opgelegde razende tempo te blijven volgen.

Zelf slachtoffer van deze demonische en mensonwaardige wedloop wil ik het met u vandaag in mijn blog hebben over een nieuwe behoefte. Ik heb het eerst over wat we allemaal te weinig hebben, tijd, en leg dan uit hoe ons verlangen naar hyperproductiviteit en hyperconnectiviteit de tegenovergestelde effecten heeft opgeleverd. Tot slot bespreek ik de 3 factoren die essentieel zijn om “tewerkstelling” te garanderen, d.w.z. het vermogen om zijn of haar baan te behouden en zijn plaats te vinden in de wereld van het werk van morgen.

Samenvatting

We hebben me z’n allen te weinig tijd

Jacques Attali’s profetische boek “Une brève histoire du futur” laat duidelijk zien dat technologische vooruitgang alles in steeds minder en minder beperkte hoeveelheden kan brengen, behalve tijd. Tijd is het zeldzaamste goed dat de mens ter beschikking staat. Deze zeldzaamheid is ingeschreven in de korte duur van de mens zelf, in de vergankelijkheid van het leven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we veelvraat worden over de vele verbindingen die mogelijk worden gemaakt door de virtualisatie van relaties.

Als de medische vooruitgang het mogelijk maakt het leven te verlengen, is het onwaarschijnlijk dat de omstandigheden aan het einde van het leven bevorderlijk zullen zijn voor de productiviteit die de samenleving nodig heeft. De productieve tijd is dus een bijna constante factor die ons ertoe aanzet om meer en meer te willen bereiken in de kortst mogelijke tijd.

A retenir

De kapitalistische samenleving zet de mens ertoe aan om meer en meer te doen binnen dezelfde tijdseenheid. Als een productielijn zijn we getuige van een mechanisering van het denken. De toepassingen en andere technologische snufjes die ons omringen door onze productieve tijd op te delen in kleine eenheden en ons ertoe aan te zetten deze te vullen. Ons gedrag is aan het veranderen. Gehandicapten door de technologie worden we niet meer in staat om onze cognitieve vaardigheden goed te gebruiken en worden gereduceerd tot het uitvoeren van taken met een lage toegevoegde waarde. Creatieve inspanning valt buiten handbereik. Het unieke karakter van de mens, zijn hersenen, gaat verloren in een afgrond van trivialiteiten.

Onze hersenen zijn overgestimuleerd

Op het gebied van reclame was het gebruikelijk om te zeggen dat de consument elke dag 4000 reclamestimuli kreeg. Dat was lang geleden, voor de komst van het internet en de smartphone. Deze stimuli, vastgelegd in hun vorm (posters, tijdschriften, …), lokten pas een reactie uit toen ze voor het eerst werden gezien. De hersenen behielden het buitengewone vermogen om hun interesse erin te verliezen en zo de integriteit van onze cognitieve vermogens te behouden.

Als het internet het spel heeft veranderd, zijn het de smartphones die echt een einde hebben gemaakt aan onze concentratie. Met name mobiele meldingen zijn een ontmoedigende valstrik. Deze vallen hebben kenmerken die ons ervan weerhouden ze te verwijderen:

  • Ze kunnen van vorm veranderen: soms kunnen ze visueel trillingen of geluid worden, waardoor onze hersenen deze afleiding met een lage toegevoegde waarde niet kunnen negeren
  • Ze kunnen van frequentie veranderen: onvoorspelbaar, meldingen zijn een vijand die onze hersenen niet kunnen bestrijden. Hoe kunt u voorkomen dat u aandacht besteedt aan een stimulans waaraan u niet kunt wennen?

Meldingen vermoeien de hersenen, houden ze voortdurend bezig, zonder dat de hersenen om hun beurt het cerebellum kunnen bereiken. De telencephalon (grote hersenen), de zetel van het bewuste denken, ontlaadt zich op het cerebellum (kleine hersenen) voor gebruikelijke handelingen, waardoor de energie voor de meest complexe cognitieve processen behouden blijft. Het resultaat van de races: het wordt steeds moeilijker voor ons om ons te concentreren, om complexe taken uit te voeren, om weerstand te bieden aan de noodzaak om ons af te leiden door dwangmatig naar onze smartphones te kijken.

Kerncijfers

  • ongeveer 60: het aantal ontvangen mobiele meldingen per dag
  • 23 minuten en 15 seconden: de tijd die nodig is om zich opnieuw te kunnen concentreren na een melding.

3 factoren die bepalend zijn voor de banen van morgen: concentratie, vaardigheden, nieuwsgierigheid

Onder het voorwendsel van productiviteit is het in feite gereduceerd tot een puinhoop vanwege de onophoudelijke en oncontroleerbare afleiding die de technologie ons biedt. De smartphone die multitasking aanmoedigt, de meldingen die onze concentratie verstoren, zijn evenzoveel vijanden om te vechten om onze hersenen de vrijheid van denken en creëren terug te geven. Creativiteitis inderdaad eigen aan de mens en misschien wel het enige deel van de mens dat niet door de technologie kan worden vervreemd. Aangezien de mens kunstmatige intelligentie heeft uitgevonden, waarbij kunstmatige intelligentie de vrucht is van menselijke intelligentie en creativiteit, kan het nooit de mens verdringen in zijn vermogen om het unieke te creëren, om sprongen voorwaarts te maken. Creativiteit moet worden beschermd, heiligdom.

Daarom ben ik er vast van overtuigd dat de grote winnaars van morgen degenen zijn die erin slagen om hun creatief vermogen te bewaren. Dit zal mogelijk zijn door de convergentie van 3 factoren:

Het vermogen hervinden om zich te concentreren

Zich de-connecteren zal hierbij een belangrijke rol spelen. Het vermogen om digitale verleidingen te weerstaan zal moeten worden geleerd en ik ben ervan overtuigd dat dit een geweldige zakelijke kans is. Alles moet hier nog worden gecreëerd: stages in digitale zelfcontrole, controle en monitoring van technologieën om het gedrag van een positief “duwtje in de rug” te geven, isolatietoestellen, … de vrijmaking van het juk van de technologie zal een kans zijn voor een nieuwe klasse van bedrijven om de creativiteit opnieuw uit te vinden en om, in de negatieve kanten van de vooruitgang, een nieuwe groeimotor te vinden voor degenen die begrepen hebben dat creativiteit een criterium is voor de inzetbaarheid van morgen.

Vakoverschrijdende competenties

In termen van bedrijfservaring zullen bedrijven meer dan ooit tevoren bijzonder geïnteresseerd zijn in het werven van mensen met een rijke bedrijfservaring op verschillende gebieden en in verschillende sectoren. De tijd voor het werven van profielen uit een bepaalde sector is voorbij (althans voor verantwoordelijke functies). Er is een dringende behoefte om “verbanden te leggen” tussen sectoren van activiteit, tussen disciplines, waaraan een lineaire carrière niet langer kan voldoen. De toekomst is aan de nomaden van het bedrijf (in het bijzonder freelancers en consultants) die dankzij hun gecombineerde ervaring in staat zullen zijn om elementen van innovatie te creëren en te innoveren door elementen van innovatie uit andere sectoren te lenen en ze opnieuw te combineren.

Nieuwsgierigheid

Ik stel met ontzetting vast dat de bereidheid om de confrontatie aan te gaan met het nieuwe, om nieuwe vaardigheden te leren, in onze samenleving marginaal blijft. Het internet is zeker een venster op de wereld. Maar kijken we echt naar de totaliteit van wat we te zien krijgen? Het gevaar van filterbubbels is permanent aanwezig en onze blik leidt ons onvermijdelijk naar wat we al weten, erger nog naar het vernederende vermaak dat zich in een lus afspeelt en ons de kostbaarste middelen doet verspillen: tijd. Om nieuwsgierigheid te stimuleren, zullen de banen van morgen in de eerste plaats voorbehouden zijn voor degenen die erin slagen om hun verrassingsvermogen en hun nieuwsgierigheid te tonen. Nomadisme, studiereizen, tastbare bewijzen van deze nieuwsgierigheid (blogs, video’s, podcasts) zullen worden gewaardeerd door werkgevers die morgen op zoek gaan naar talent in steeds diversere vormen.

Om te onthouden

3 kenmerken (de 3C’s) zijn het cement van de banen van morgen:

  • Concentratie: in staat om de digitale verleiding te weerstaan om de productiviteit van weleer terug te winnen
  • Transversale vaardigheden: het vermogen om beroepsloopbanen in verschillende beroepen en sectoren aan te tonen
  • Nieuwsgierigheid: vermogen om voortdurend te leren

Images : shutterstock



Posted in Diverse.

Plaats uw mening

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *