25 juli 2018 666 woorden, 3 min. gelezen

Tentoonstelling: Canaletto was een marketinggenie

Door Pierre-Nicolas Schwab Gepromoveerd in marketing, directeur van IntoTheMinds
Na een heel moeilijk eerste deel van het jaar en veel nieuwe marktonderzoeksprojecten was het tijd voor een pauze. Doorgaans maak ik mijn hoofd graag leeg en zoek ik de rust op; mijn vrije tijd gebruiken om een paar boeken […]

Na een heel moeilijk eerste deel van het jaar en veel nieuwe marktonderzoeksprojecten was het tijd voor een pauze. Doorgaans maak ik mijn hoofd graag leeg en zoek ik de rust op; mijn vrije tijd gebruiken om een paar boeken te lezen (hoewel ik moet toegeven dat ik in de loop van het jaar steeds minder tijd vind om dat te doen). Deze zomer voelde ik me “helemaal op”, ik was fysiek en mentaal moe en wilde helemaal niets doen. Ik vond weer energie in het bewonderen. Een langer verblijf dan anders in Rome bood me de kans om een bezoek te brengen aan musea, tentoonstellingen en monumenten, allemaal doordrongen van geschiedenis en schoonheid. Een echte terugkeer naar de bron die als een verjongingskuur werkte voor mijn creativiteit en dus ook voor het schrijven van artikelen voor deze blog.

Inspiratie vond ik vooral in een tentoonstelling gewijd aan Canaletto, die plaatsvond in het Palazzo Braschi, het museum van de stad Rome, en die de geschiedenis vertelde van deze beroemde Venetiaanse schilder, wiens artistieke reis eigenlijk begon in Rome ter gelegenheid van een reis met zijn broer en vader, die naar de eeuwige stad kwam om twee opera’s voor te bereiden voor het carnaval van 1720.

De tentoonstelling toont op opmerkelijke wijze de evolutie van zijn werk: van de eerste schetsen van Antonio Canaletto, bekend als Canaletto, en zijn broer ter gelegenheid van de reis naar Rome, tot aan de “Capricci” aan het einde van zijn leven, via de “Vedute” (stadsgezichten) van Venetië die hem beroemd maakten.

3 redenen waarom Canaletto een succesvol schilder was (en een marketinggenie)

Ten eerste plaatst Canaletto geen afstand tussen de toeschouwer en het tafereel dat hij vertegenwoordig. De wijze waarop hij het tafereel kadert, brengt je recht tot in het hart van dat tafereel. Je wordt als het ware een acteur op dezelfde manier als de personages die je waarneemt en het is naar mijn mening het eerste element dat het succes van de Canaletto-stijl verklaart.

Canaletto legt vervolgens het leven tot in de kleinste details vast: zijn schilderijen bieden verschillende interpretatieniveaus: van het meest algemene (de globale scène) tot het meest bijzondere (de verschillende scènes van het leven binnen de compositie) vind ik het bijzonder interessant om me in zijn schilderij te verdiepen en al die kleine scènes te ontdekken terwijl je het schilderij leest, om nieuwe details op te merken telkens je oog loskomt van de globale betekenis en op zoek gaat naar details die op het eerste gezicht onzichtbaar blijven.

Een ander deel van het succes van Canaletto lijkt mij ook het eigenlijke onderwerp van zijn werk, namelijk de stad Venetië (hoewel Canaletto ook Engelse taferelen schilderde, zijn petekind, Bernardo Bellotto, schilderde Dresden). We moeten toegeven dat dit een geniale marketingzet was. Venetië maakte inderdaad deel uit van de Grand Tour die de Engelse aristocraten moesten ondernemen. De schilderijen van Canaletto zijn daartoe marketingmateriaal geworden (in feite is een groot aantal schilderijen in opdracht van Engelse opdrachtgevers gepromoot in gedrukte catalogi). Hoewel de Grand Tour niet meer bestaat, fascineren de schilderijen van Canaletto ons omdat ze hedendaags blijven. We kunnen ons altijd identificeren met het onderwerp. In tegenstelling tot andere (vooral religieuze) schilderijen die gemaakt zijn in een context die we vandaag de dag niet begrijpen, is de stad Venetië de laatste 300 jaar niet veel veranderd.

Waarom ik deze tentoonstelling zo inspirerend vond

Naast de fascinerende evolutie van de stijl van Canaletto, was het leukste voor mij de mogelijkheid mezelf onder te dompelen in de schilderijen. Ik ken Venetië goed, ben er verschillende keren geweest (o.a. voor de International Marketing Trends-conferentie) en heb het altijd een fascinerende stad gevonden om te verkennen (vooral in de winter), Canaletto’s schilderijen zijn voor mij als postkaarten, postkaarten uit een niet zo ver verleden en een fragiel heden dat bewaard moet blijven.

Ik hoop dat deze kleine blog u zin geeft om deze tentoonstelling te bezoeken (als u in Rome bent) of meer te weten te komen over Canaletto.



Posted in Diverse.

Plaats uw mening

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *