Detailhandel: feestetalages van de Chanelboetiek, Place Vendôme

Begin januari reisde ik naar Parijs om er foto’s te maken van de prachtige etalages die de kerstperiode overleefden. Aan het eind van het jaar vind je immers de mooiste en meest creatieve etalages, en de luxewinkels op de Place Vendôme en in de omgeving zijn de meest geprivilegieerde getuigen van deze ongebreidelde creativiteit.

Dit jaar waren het de etalages van Chanel die een sterke indruk op mij maakten. De twee prachtige vitrines deden me denken aan de eerste rariteitenkasten van verzamelaars, die een fortuin besteedden aan het verzamelen van allerhande voorwerpen. In de etalages van Chanel  vinden we een beetje van deze heterogene samenstelling terug, die de schoonheid van het geheel boven de schoonheid van het individuele object stelt.

Rariteitenkabinet van Domenico Remps (1690)

Ook de visie van de “muur” van André Breton kwam bij me op. Die muur vormde een geheel van fetisjobjecten die het surrealistische universum, zijn ontstaan en ontwikkeling voorstelden. Geïnspireerd op de rariteitenkabinetten had Breton deze objecten geduldig verzameld en vervolgens samengebracht op een muur van zijn kantoor, die identiek gereproduceerd werd in het Musée Pompidou in Parijs. Hieronder vindt u een video over dit onderwerp.

Kunstvoorwerpen zijn fetisjen voor verzamelaars, een teken van passionele hartstocht en een verlangen dat uiteindelijk wordt bevredigd. Voor de gemiddelde consument neemt fetisjisme een andere vorm aan. Het is het merkobject dat de fetisj wordt en dat de verheerlijking symboliseert, geen spirituele verhevenheid zoals bij kunst, maar de sociale verhevenheid. Door het samenstellen van een rariteitenkast rond producten van Chanel probeert men aan te geven dat dit object zijn plaats heeft tussen de fetisjen van de geïnformeerde consument.

Opmerking: de 2 ramen waren heel verschillend. Kijk aandachtig en ontdek de verschillen!