Is de mensheid verloren?

In een artikel twee weken geleden sprak ik over mijn pessimistische gevoelens bij de richting die onze hedendaagse maatschappij uitgaat. Diegenen die me kennen zullen daarvan niet verrast zijn; ik wissel heel optimistische periodes af met andere, nogal pessimistische periodes die me afstand doen nemen van wat ik doe en de beslissingen die ik neem. Uiteindelijk toch een redelijk gezonde afwisseling.

Na mijn neerslachtigheid van vorige week, toen ik artificiële intelligentie en algoritmes nog beschouwde als een vrijheidsinperkende afwijking van onze maatschappij, heb ik nu een grote dosis optimisme.

Nans en Mouts: kampioenen van de sociale relaties

Eerder toevallig ontdekte ik bij de voorbereiding van mijn reis naar IJsland de Franse serie Nus et Culottés op France 5. Het principe is eenvoudig. Twee jongere mensen (Nans Thomasey en Guillaume Mouton of “Mouts”) stellen zich een ambitieus doel wat ze vervolgens proberen te bereiken. Het leuke is dat ze totaal naakt starten op een punt A en proberen zonder geld of verplaatsingsmiddel een punt B te bereiken om hun droom waar te maken (u kunt kiezen uit de volgende filmpjes, “thee drinken met een Lord“, “chocolade eten met de Koning der Belgen“, “het noorderlicht zien“, “een beer zien“). De eerste uitdaging is dus zich te zien te bedekken met wat voorhanden is (omdat elk avontuur naakt begint) en dan iemand te vinden die hen kleren geeft.

Échte menselijke relaties 

In dit avontuur moeten ze altijd om hulp vragen, naar anderen gaan, proberen te ruilen, hun verhaal vertellen en luisteren naar het verhaal van anderen. Het is een prachtige menselijke zoektocht, een onderzoek naar verloren sociale relaties, zonder de technische hulpmiddelen die ons van onze medemensen hebben verwijderd. Het is mooi, ontroerend en het doet me weer geloven in de mensheid. Nee, niet iedereen is egoïstisch en gierig. Er zijn nog ‘goede’ mensen, mensen die bereid zijn de anderen te helpen, hen onderdak te geven en een beetje te delen in het avontuur van deze gekke jongelui.

Zelfreflectie

Maar ook niet zó gek, want ze laten op hun weg kiemen van hoop achter. En ze nodigen diegenen die naar hen op tv kijken uit tot zelfreflectie over hun gedrag.

Elke episode, hoe ontspannend ook, zet u aan het nadenken. We kunnen dus weer in de mensheid geloven. Niet alles is slecht; laten we naar de anderen gaan en samen met hen positieve signalen uitzenden.

Meer nog dan de bestemming is het de weg die interessant is. En het leven is een weg die het waard is om gevolgd te worden.

Hoe kan ik eindigen zonder u voor te stellen om naar een episode te kijken. Ik vond ze allemaal goed, maar heb toch een lichte voorkeur voor het avontuur dat startte in de Elzas en dat Nans en Mouts via Duitsland, Nederland tot in Brussel bracht.

Door Pierre-Nicolas Schwab Pierre-Nicolas is de directeur van de marketing agentschap IntoTheMinds. Hij heeft speciaal interesse voor e-commerce, retail, HoReCa en supply-chain projecten. Hij is ook een onderzoeker aan de Vrije Universiteit Brussel en werkt ook als coach voor meerde publieke organisaties. Hij verwelkomt Linkedin uitnodigingen : gelieve gewoon een paar woorden toe te voegen en uit te leggen waarom U wilt connecteren.