Ik ben net terug van de RENT-conferentie over ondernemerschap en kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s). Deze 27ste editie vond plaats in Vilnius (Litouwen) en ontving 200 onderzoekers vanover de hele wereld, die er over dit thema spraken dat in veel landen tegenwoordig een bekommernis is.
Hoe kan het ondernemerschap, het creëren van een onderneming, immers verwaarloosd worden. Meer dan 99% van de Europese ondernemingen zijn KMO’s en de aandacht van officiële instanties is nog nooit zoveel naar ondernemers gegaan: om het belang ervan in te zien moet maar gewoon denken aan de Small Business Act van de Europese Commissie.
Toch was er, zoals zo dikwijls op dit soort conferenties, van die fameuze officiële organisaties aanwezig (overheden, Europese instellingen, verenigingen en niet gouvernementele organisaties ter promotie van het ondernemerschap) geen enkele vertegenwoordiging aanwezig. Alhoewel tijdens zulke congressen de scherpste en meest recente onderzoeksresultaten worden openbaar gemaakt, blijven beroepsmensen afwezig, wat – en dat zult u met me eens zijn – de communicatie tussen universitairen en beroepsmensen ernstig ondermijnt. Die laatsten hebben er thans alle belang bij om hun ideeën van morgen te zoeken daar waar ze te vinden zijn.
Op het vlak van ondernemerschap zijn sommige onderwerpen blijkbaar meer in de mode dan andere. Het verschil man/vrouw, bijvoorbeeld, krijgt nog altijd veel aandacht. Dat onderwerp, dat fel werd besproken, kreeg scherpe kritiek van een van de deelneemsters, die terecht aanhaalt dat het onderzoek naar gender zich min of meer beperkt tot het “vrouwelijke ondernemerschap”. De vraag blijft echter of dit thema echt pertinent is, of er echt een verschil is tussen de manier van ondernemen bij mannen en vrouwen en of, als dat zo is, het mannelijke ondernemerschap dan niet onderzocht moet worden. Eigenlijk kunnen de verschillen zowel van de ene als de andere kant onderzocht worden en is er geen reden waarom er niet grondig op “de ondernemingsgeest van mannen” wordt ingegaan.
Ook de weg naar de creatie van een onderneming werd fel besproken. Terwijl er almaar minder wordt geprobeerd te begrijpen wat de bepalende factoren zijn die tot ondernemen leiden (met andere woorden de intrinsieke eigenschappen die iemand ertoe aanzetten zijn eigen onderneming te beginnen), zag ik een groeiende belangstelling voor de ondernemingsgeest in landen van de voormalige Sovjetunie. De locatie van de conferentie was natuurlijk ideaal om daarover te praten (het Russisch leger verliet Litouwen in augustus 1993, wat niet zo heel lang geleden is), maar het onderzoeksterrein lijkt zich steeds meer te verwijderen. Zo zag ik studies van ondernemerschap in exotische landen als Mongolië, Kazakhstan, Oezbekistan, … Al die landen hebben gemeenschappelijke punten, maar zeer verschillende dynamieken. Het groeipotentieel is er enorm en we kunnen zeker zijn dat de toekomst van onze economie zich ook in die verre landen zal afspelen.
Ik kom de komende dagen en weken in detail terug op specifieke workshops van dit congres. Niet met de bedoeling om u met wetenschappelijke details te vervelen, maar eerder om het licht te laten schijnen op sommige gedragingen en fenomenen die u misschien al tegenkwam. Het is met andere woorden mijn bedoeling u een nieuwe kijk te geven op datgene wat u al meemaakte om u op die manier sleutels geven om dingen te kunnen interpreteren.
Posted in Entrepreneuriat.
